تنها کسی هستی که می تونم براش حرف بزنم
البته خیالت راحت، دیگه مثل قبلاً برات درد دل نمی کنم و وقتت رو نمی گیرم
خدا می دونه این چند وقت چی بر من گذشته
یه جایگزین ساختم؛
تایپ می کنم
با تاریخ و عنوان
تایپ و ذخیره و تمام
تمام
یعنی فراموش می کنم
فقط می نویسم که به آرامش برسم
مثل الان که دارم می نویسم
ولی بعضی چیزها رو نمیشه اینجا نوشت
بماند
اینو گوش کن؛
امروز دخترم یه بحران شدید داشت که تمام روز باهاش درگیر بودم
و عصر کلا خواب رفتم
بیدار که شدم دیدم پیام دادی
گفتی نمی تونی حرف بزنی
گفتی وبلاگ رو خوندی
این، حالم رو خوب کرد
گفتی کجا بودی و امشب قراره کجا باشی
دو ساعت بعد که حال و احوالت رو بهم گفتند، من پیش خودم با غرور گفتم :
"خودم از خواهرم با خبرم"
این حالم رو بهترتر کرد
چقدر خوبه به یادمی
خدا بهت خیر دنیا و آخرت بده الهی
راستی،
می دونی آخرین باری که بُتِ تو برای من پرستیدنی تر شد، کِی بود؟
وقتی بهم گفتی "من قرقرو نیستم"
دفعه ی قبلش وقتی بود که برام تعریف کردی در جوابِ یه حرف زشت فقط گفتی "خودت، خودت ..."
می شه یه سوال ازت بپرسم؟
می دونی عیب و اشکالِ تو چیه؟
بزار خودم جواب بدم:
عیب و اشکالت اینه که هیچ عیب و اشکالی نداری و بی اندازه بی نظیر و پرستیدنی هستی
میخوام یه چیز رو بدونی
و اون اینه که:
عشقی که از تو در سینه ی منه مالِ خودمه
تو به وجودش نیاوردی
تو کاری نکردی که منو عاشقت کنه
می دونم دوستم داری
ولی من حتی عاشقِ دوست داشتنت هم نیستم
من خودت رو می خوام
فارغ از هرچیزی
حالا اگر نسبت به من حسِّ خاصی داری ببین مالِ خودته یا من اونو به وجود آوردم
اگر یادت موند (که یادت نمی مونه) جوابش رو برام بگو
