شهید چمران رحمة الله علیه یه جا میگه:
"خدای من، هر وقت که در حدِّ پرستش عاشقِ کسی شده ام، تو ای پروردگارِ من او را از من گرفته ای تا من فقط تو را بپرستم"
نقل به همین مضمون
حالا شده حکایتِ من
عاشقت شدم
در حدِ پرستش
چون یار داشتی پس خواهرم شدی
دلم
دلِ وامانده ام سرکشی می کند و امانم را بریده
افسارش، گاه از دستم خارج می شود
و خدا
خدایی که در این نزدیکیست
این را فهمیده و
و قرار است من را به دردی مبتلا کند که چمرانِ عزیز آن را تجربه کرده و از آن سخن رانده است
من که تو را نداشتم
هیچ وقت
ولی همین دلخوشی (که صدایت را بشنوم و کلماتت را بخوانم) انگار قرار است از من گرفته شود
تو هم که اصلا و ابدا از حال نزار من خبر نداری
و جز زخم، بر جگرم نمی زنی
بهت گفتم یه عکس از خودت بگیر و برای من بفرست
عکسی که برای من و به خاطر من گرفته باشی
این عکس می توانست تهفه ای باشد از طرف تو که گاه و بی گاه التیام زخم کهنه ام باشد
ولی تو، نه که فراموش کرده باشی
نه
مثل داستان جوراب، حتی تصویرِ چهره ات را هم از من دریغ کردی
فکر نکن نمی فهمم
می دانم که مرا تحریم کردی
حتی نمی پرسی داستان آن سه میلیارد چه بود
خیلی ازت دلگیرم
کادوی روز مرد برای من شد یه بیت شعر در مورد علی و کعبه که صد البته باارزش هست ولی تو می دانستی چه چیزی برادرت را خوشحال می کند، می دانستی و ازش دریغ کردی
شاید ترسیدی به گناه بیفتد اگر چشمانش و همه ی وجودش پُر بشود از لحضه ای که تو در عکس از خودت ثبت کرده ای
امروز هم مدام آنلاین شدی
هزار بار روی خطِ ارتباطِ اینترنت دیدمت
حتی پیام دادم
ولی دریغ از یک جواب
نمی دانی چقدر حالم نزار است
نمی فهمی الان چه روح و دلِ پریشی دارم
از خدا که پنهان نیست از تو هم پنهان نباشد؛ امروز فهمیدم که شاید تا آخر تعطیلی ها تحریمِ کامل باشم
آخرین باری که برایت شعر گفتم چقدر سرد برخورد کردی
انگار حتی شعرهایم هم برایت تکراری شده اند
یاد روزهایی که شعرهایم توی دلت شورِ شادی برپا می کرد و لبخند بر لبت می کاشت به خیر
حتی می ترسم گلایه کنم
می ترسم گلایه شکایتی بکنم
آن وقت محکوم شوم به اینکه خودخواهم و تو را برای خودم می خواهم
غُربتِ من را ببین، شِکوَه می کنم تا تو بفهمی چقدر دوری ات برایم سخت است
ولی افسوس که گلایه ی من در نگاه تو رنگِ خودخواهی دارد
یادِ روزهایی که همه ی دنیایت من بودم
روزهایی که قلبِ نازنینت پُر بود از من
به خیر
می دانم اگر این سطور را بخوانی و به اینجایش برسی پیش خودت می گویی:
الان هم همه ی دنیای منی
الان هم قلب من پُره از تو
می دانی خواهرم
گفتن یک حرف هزینه ای ندارد
انجام و عمل کردن به آن امّا شاید سخت پر هزینه باشد و هرکسی از پسِ آن برنیاید
