آبجی کوچیکه سلام
راستی وقتی می خونی جواب سلام منو بده
درسته نیستم و نمی دونم تو کِی و کجا داری منو می خونی
ولی شک نکن می رسه بهم
سلامی که تو برای من بفرستی رو توی پیچ و تاب ذهن و روحم حس می کنم
...
...
آبّاریکلا، سلام به روی ماهت همه چیزم، امیدم، مریمم، آرزوم
امشب داشتم به این فکر می کردم که...
به این فکر می کردم که
عجب عشقی بود
عجب غَلَیانی داشت
چه آشوب هایی که به پا نمی کرد
و چه طوفان هایی که به راه نمی انداخت؛
مثلاً توی کورانِ غربت و بی کسی پیش بردنِ چند تا پروژه ی سخت اون هم "هم زمان":
= شغلت و محل کارت کیلومتر ها ازت دور باشه و هر هفته بخوای چند صد کیلومتر خودت رانندگی کنی
= همسرت درس بخونه و ساکن خوابگاه باشه و تو با یه بچه زندگی رو اداره کنی
= هم زمان بارداری ویار و تولد بچه ی بعدی و پایان نامه و دغدغه ی مشروطی و شب های امتحان و غیبت سه روز در هفته ات به خاطری دوری محلِ کارت و ...
منبعِ تغذیه ی همه ی اینا عشق بود
عشق بود که انرژیِ مورد نیاز برای همه ی اینا رو تامین می کرد
عشق
چیزی که فقط یه سایه ازش مونده و بس
راستش،؛،
می خوام بگم...
از خودم می پرسم چرا اون عشقه مُرد
چرا دیگه نیست؟
جوابش رو نه می دونم و نه دوست دارم بدونم
فقط یه چیز
مواظب باش باورهای طرف مقابلت رو خراب نکنی
این خیلی بده
اومدم بگم توی اون سالها فقط دهنده بودم و چیزی گیر خودم نمی اومد جز اینکه شاهد سبز شدنِ اطرافیانم بودم
دیدم مشکل این نبوده
حاضرم دوباره هم دهنده ی محض باشم
مشکل یه جا دیگه هست؛
وقتی دیگه باور نداشته باشی که خودت رو داری هزینه می کنی برای چیزی که ارزشش رو داشته باشه
فکر نکنی دارم یه طرفه به قاضی می رم ها، نه
من هم زدم باورهای طرف مقابلم رو نابود کردم
یکی بود که منو باور داشت
باور داشت که همه ی دین و دنیا و آخرتم و همه ی قلب و روح و ذهنم اونه
باور داشت که عشق من نه ادامه تحصیله نه زیباییه نه لذته نه ثروته نه...
باور داشت که عشق من فقط خودِ اونه و بس
دیگه اون باور وجود نداره
خدا نگذره ازش
زد باورهای منو پکوند و من هم مثل همیشه مقابله به مثل کردم
کاری که دیگه نمی کنم
دیگه زشتی رو با زشتی جواب نمی دم
مثل قدیما که هم می سوختم و هم مجبور بودم عذرخواهی کنم که چرا سوزوندم
دیگه نه
سکوت
هم سکوت زبانی و هم سکوت عملی
شرمندگیش باشه برای اونی که اول زشتی رو شروع کرده
مواظب باش باورهای طرفِ مقابلت رو خراب نکنی
باورهاش در مورد تو
مواظب باش
ولی خودمونیم
به قول یکی از دوستام
"خوش به حال قدیما"
عجب روزایی بود
